در نگاه جديد مديريت منابع انساني، انسان به عنوان كليدي ترين عنصر و نه به عنوان يكي از منابع نگريسته مي شود كه نه فقط بايد به اداره او در درون سازمان پرداخت بلكه بايد محيط فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي و سياسي او را لحاظ نمود، تا بتوان به درستي توان او را در خدمت اهداف سازمان قرار داد. موفقيت هر سازمان بستگي به تخصيص و به كار گيري مناسب ابزار، تجهيزات، پول، مواد خام و منابع انساني سازمان در برنامه هاي آن دارد و اين امر در صورتي امكان پذير خواهد بود كه اين سازما نها بتوانند مهارت ها، توانايي ها و خصوصيات فردي و جمعي كارمندان خود را در راستاي اهداف سازمان به كار گيرند.